Ιστορικό βιδών

Ο Έλληνας μαθηματικός Αλκούτας περιέγραψε κάποτε την αρχή των βιδών, βιδών και βιδών.Τον πρώτο αιώνα μ.Χ., ο μεσογειακός κόσμος άρχισε να χρησιμοποιεί ξυλόβιδες, βίδες και βίδες στα βιδωτά πιεστήρια, τα οποία μπορούν να πιέσουν ελαιόλαδο από τις ελιές ή να εξάγουν χυμό από σταφύλια για να φτιάξουν κρασί.Πριν από τον δέκατο πέμπτο αιώνα, οι μεταλλικές βίδες, οι βίδες και οι βίδες χρησιμοποιήθηκαν σπάνια ως συνδετήρες στην Ευρώπη.
Ο Rybczynski (Rybczynski) απέδειξε ότι τα κατσαβίδια χειρός, κατσαβίδια υπήρχαν στον Μεσαίωνα (το αργότερο το 1580 μ.Χ.), αλλά μόλις τον δέκατο όγδοο αιώνα συνεργάστηκαν με την εμπορευματοποίηση των συνδετήρων με σπείρωμα και άρχισαν να χρησιμοποιούνται ευρέως.

Πριν χρησιμοποιηθούν ευρέως οι συνδετήρες με σπείρωμα, υπήρχαν πολλές διαφορετικές μέθοδοι στερέωσης.Κυρίως σχετίζεται με την επεξεργασία ξύλου και τη σφυρηλάτηση, παρά με τη μηχανική επεξεργασία.Οι έννοιες που χρησιμοποιούνται είναι όπως πείροι και καρφίτσες, σφήνες, καρφίτσες, χελιδονοουρές, καρφιά, σφυρηλάτηση και συγκόλληση και άλλα δεμένα μεταξύ τους με δέρμα ή ίνες.Πριν από τα μέσα του δέκατου ένατου αιώνα, οι καρφίτσες, οι βίδες ή τα πριτσίνια χρησιμοποιούνταν για τη ναυπηγική.Εκείνη την εποχή υπήρχαν και κόλλες, αλλά δεν υπήρχαν τόσοι πολλοί τύποι όπως στη σύγχρονη εποχή.

Τον δέκατο όγδοο αιώνα, υπήρχαν εργαλειομηχανές που μπορούσαν να παράγουν μαζικά βίδες, βίδες και βίδες.Οι μεταλλικές βίδες, οι βίδες και οι βίδες έγιναν συνήθεις συνδετήρες.Αυτή η τεχνολογία αναπτύχθηκε στις δεκαετίες του 1760 και του 1770, ακολουθώντας δύο ξεχωριστές διαδικασίες.Εύκολα, αλλά γρήγορα συγχωνευμένα: οι ξυλόβιδες, οι βίδες, οι βίδες (μεταλλικές βίδες, βίδες, βίδες που χρησιμοποιούνται για στερέωση ξύλου) επεξεργάζονται με εργαλειομηχανές υψηλής απόδοσης μίας χρήσης και βίδες μηχανής V με σπείρωμα παραγωγής καλουπιού χαμηλού όγκου , βίδες, βίδες, μπορείτε να επιλέξετε μια ποικιλία διαφορετικών βημάτων.

Η πρώτη μέθοδος διαδικασίας που αναφέρθηκε παραπάνω προτάθηκε για πρώτη φορά από τους αδελφούς Job και William Wyatt από το Staffordshire της Αγγλίας.Έκαναν αίτηση για δίπλωμα ευρεσιτεχνίας το 1760, το οποίο μπορεί να ονομαστεί βίδα το πολύ.Η βίδα, μια πρώιμη έκδοση της μηχανής βιδών, χρησιμοποιεί μια βίδα μολύβδου για να καθοδηγήσει τη λεπίδα κοπής για να δημιουργήσει το απαιτούμενο βήμα.Η αυλάκωση της βίδας παράγεται από μια περιστροφική λίμα και ο άξονας ήταν ακίνητος εκείνη τη στιγμή.Μόλις το 1776 έχτισαν το πρώτο εργοστάσιο ξυλουργικής βιδών, βιδών και βιδών και άρχισαν να λειτουργούν.Η επιχείρησή τους απέτυχε, αλλά οι λειτουργίες του νέου ιδιοκτήτη βελτιώθηκαν.Στη δεκαετία του 1780, παράγονται 16.000 βίδες, βίδες και βίδες την ημέρα, απαιτώντας μόνο 30 εργάτες.Η παραγωγικότητα και η παραγωγικότητα αυτής της βιομηχανικής παραγωγής είναι τα τρέχοντα βιομηχανικά πρότυπα, αλλά ήταν μια επαναστατική ανακάλυψη.

Ταυτόχρονα, ο Βρετανός εργαλειοκατασκευαστής Jesse Ramsdon (1735–1800) ασχολήθηκε επίσης με την εργασία με εργαλεία και καλούπια και αντιμετώπισε το πρόβλημα της κοπής βιδών, βιδών, βιδών.Το 1777, εφηύρε την πρώτη ικανοποιητική μηχανή.Βιδωτός τόρνος.Ο Βρετανός μηχανικός Henry Mozley (1771–1831) ήταν διάσημος για τη διάδοση αυτής της τεχνολογίας με τους βιδωτούς τόρνους του.Οι βιδωτοί τόρνοι που χρησιμοποιήθηκαν ήταν τόρνοι 1797 και 1800, συμπεριλαμβανομένων των μολύβδινων βιδών, των συρόμενων καθισμάτων και των μεταβλητών γραναζιών.Τα σετ ταχυτήτων είναι όλα τυπικές σχέσεις για βιομηχανική παραγωγή.Ενοποίησε τις μεθόδους παραγωγής βιδών, βιδών και βιδών από τους Whitney Brothers και Ramsdon, και χρησιμοποίησε τις μεθόδους που ήδη στην παραγωγή βιδών, βιδών και βιδών για την επεξεργασία του ξύλου για την παραγωγή μηχανικών βιδών, βιδών και βιδών, που τόνωσαν την εμπορευματοποίηση του παραγωγή.Η εταιρεία του εξακολουθεί να είναι η κορυφαία μάρκα εργαλειομηχανών δέκα χρόνια αργότερα.Ο Σκωτσέζος μηχανικός Τζέιμς Νάσμιθ παρερμήνευσε ότι ο Μόζλι «εφηύρε» το συρόμενο κάθισμα.Αυτό ήταν λάθος.Ο Μόζλι έκανε τον τόρνο να γίνει δημοφιλής.